Osmanlı Devleti’nde Sağır, Dilsiz ve A'mâ Mektebi

İnsanların, kendi ihtiyaçlarını kendilerinin gidermesi ve başkasına muhtaç
olmaması prensibini benimseyen Osmanlı Devleti’nde kabiliyeti olan a’mâlar
hafızlık yaparak Kur'an-ı Kerim/mevlit okuyor ve bu suretle geçimlerini
sağlıyorlardı. XIX. asrın sonlarına gelindiğinde ise sağır, dilsiz ve/veya a’mâ
olmaları nedeniyle toplum içerisinde yer bulmakta sıkıntı çeken kişilerin
ihtiyaçlarını giderme, bu konudaki mağduriyetlerini ortadan kaldırma ve onları
toplumsal hayatın birer üyesi olarak yetiştirmede eksiklik bulunduğunu gören
Osmanlı Devleti idarecileri bunu giderme yolları aramışlardır. Bunun neticesinde
mevcut eğitim kurumlarının bu alandaki eksikliğini tamamlamak amacıyla özel bir
müfredat gerektiren eğitim kurumlarının açılması kararlaştırılmıştır. Bu amaçla
Ferdinand Grati adındaki bir Avusturyalının tavsiyesiyle II. Abdülhamid döneminde
Sağır, Dilsiz ve A’mâ Mektebi açılmıştır. Bu mekteb için müstakil bir bina
bulunamadığından dolayı mekteb çeşitli binalarda faaliyetini devam ettirmeye
çalışmıştır. Bu mektebe o dönemin ileri gelenlerinin ve varlıklı ailelerin yakınları
müracaat edince mekteb bu kişiler tarafından himaye görmüştür. Mektebin
müfredatı, Avrupa’da bulunan benzer okullar örnek alınarak oluşturulmuştur.
Muhtemelen Osmanlı Devleti’nin içeride ve dışarıda birçok gaile ile uğraşmak
zorunda kaldığı son dönemine denk geldiği için Sağır, Dilsiz ve A’mâ Mektebi ile
ilgili istenen başarı tam olarak elde edilememiştir.

İnsanların, kendi ihtiyaçlarını kendilerinin gidermesi ve başkasına muhtaç 
olmaması prensibini benimseyen Osmanlı Devleti’nde kabiliyeti olan a’mâlar 
hafızlık yaparak Kur'an-ı Kerim/mevlit okuyor ve bu suretle geçimlerini 
sağlıyorlardı. XIX. asrın sonlarına gelindiğinde ise sağır, dilsiz ve/veya a’mâ
olmaları nedeniyle toplum içerisinde yer bulmakta sıkıntı çeken kişilerin 
ihtiyaçlarını giderme, bu konudaki mağduriyetlerini ortadan kaldırma ve onları 
toplumsal hayatın birer üyesi olarak yetiştirmede eksiklik bulunduğunu gören 
Osmanlı Devleti idarecileri bunu giderme yolları aramışlardır. Bunun neticesinde 
mevcut eğitim kurumlarının bu alandaki eksikliğini tamamlamak amacıyla özel bir 
müfredat gerektiren eğitim kurumlarının açılması kararlaştırılmıştır. Bu amaçla 
Ferdinand Grati adındaki bir Avusturyalının tavsiyesiyle II. Abdülhamid döneminde 
Sağır, Dilsiz ve A’mâ Mektebi açılmıştır. Bu mekteb için müstakil bir bina 
bulunamadığından dolayı mekteb çeşitli binalarda faaliyetini devam ettirmeye 
çalışmıştır. Bu mektebe o dönemin ileri gelenlerinin ve varlıklı ailelerin yakınları 
müracaat edince mekteb bu kişiler tarafından himaye görmüştür. Mektebin 
müfredatı, Avrupa’da bulunan benzer okullar örnek alınarak oluşturulmuştur. 
Muhtemelen Osmanlı Devleti’nin içeride ve dışarıda birçok gaile ile uğraşmak 
zorunda kaldığı son dönemine denk geldiği için Sağır, Dilsiz ve A’mâ Mektebi ile 
ilgili istenen başarı tam olarak elde edilememiştir.