İlhanlılar Döneminde Şiilik

Tez

Künye:

Yazarlar:

Hanifi ŞAHİN

Ekle

Danışmanlar:

Ekle

Yayın Yılı:

2008

Yayın Yeri:

Seviye:

DOKTORA

Kurum:

Bölüm:

İçerik Dosyası:

Web adresi:

Web adresi henüz eklenmemiş. Eklemek için düzenle simgesine tıklayınız.

Operatör:

Esra Aydın

Güncelleyen:

Esra Aydın

Özet:

Bu çalışma, Şiîliğin ilhanlılar dönemindeki durumunu İslam Mezhepler Tarihi perspektifiyle incelemeyi hedeflemektedir. Şiîlik İslam dü şünce tarihinde görülen ilk mezheplerden biridir. İlhanlılar dönemi Şiîliği, tarihte Büveyhîlerden sonra ikinci kez siyasette aktif olduğu bir dönemdir. İlhanlı sultanlarından Olcaytu Şiîliği benimsemiş, tarihte ilk defa Şiîliği devletin resmî mezhebi haline getirmiştir. Bu durum İlhanlılar döneminde Şiîlerin siyasette aktif olmalarını kolaylaştırdığı gibi, Şiîliğin fikri alandaki gelişmesine de önemli katkılar sa ğlamıştır. İlhanlı döneminde oldukça etkili olan Hille ekolunun ba şarısının arkasında, İlhanlıların Şiî alimlere sağladığı fikri özgürlük etkili olmuştur.Giriş bölümünde çalışmamızda kullandığımız yöntem ile “mezhep” ve “tarih” kavramları ele alınmıştır. Birinci bölümde İlhanlıların siyasî tarihi, Anadolu’da ve İslam dünyasında Müslümanların siyasî durumlarına bakılmıştır. Daha sonra Sünni hilafetin düşüşü ve bunda Şiîlerin rolü ele alınmıştır.Ekinci bölümde Şiî-Sünnî iktidar algısına ve bunun nedenleri, İlhanlılara destek veren ve onlara karşı olan ulemanın düşünceleri ele alınmıştır. Abbâsîlerin son dönemlerinden ba şlayarak İlhanlıların yıkılı şına kadar ki süreçte mezhep olarak Şiîliğin durumuna, bu dönemde Şiî-Sünnî mezhepleri arasında meydana gelen çatı şmalara yerverilmiştir. Ayrıca Olcaytu’nun Şiîli ğe geçişine, bunun dinî ve politik nedenlerine, Şiîliğin resmî mezhep olmasının sonuçlarına bakılmıştır.Üçüncü bölümde İlhanlılar dönemi toplumsal yapısı incelenmiştir. Bu dönemde Şiîlerin durumuna, Şiîlerin dinî ve siyasî bazı merkezlerine, onların kendilerini ifade biçimi olarak algıladıkları bazı toplumsal olaylara bakılmıştır. Ayrıca Şiîliğin Anadolu’ya yansıması ile Hille ekolünden yetişen bazı önemli Şiî ulemanın fikrî ve siyasî düşüncelerine yer verilmiştir

Bu çalışma, Şiîliğin ilhanlılar dönemindeki durumunu İslam Mezhepler Tarihi perspektifiyle incelemeyi hedeflemektedir. Şiîlik İslam dü şünce tarihinde görülen ilk mezheplerden biridir. İlhanlılar dönemi Şiîliği, tarihte Büveyhîlerden sonra ikinci kez siyasette aktif olduğu bir dönemdir. İlhanlı sultanlarından Olcaytu Şiîliği benimsemiş, tarihte ilk defa Şiîliği devletin resmî mezhebi haline getirmiştir. Bu durum İlhanlılar döneminde Şiîlerin siyasette aktif olmalarını kolaylaştırdığı gibi, Şiîliğin fikri alandaki gelişmesine de önemli katkılar sa ğlamıştır. İlhanlı döneminde oldukça etkili olan Hille ekolunun ba şarısının arkasında, İlhanlıların Şiî alimlere sağladığı fikri özgürlük etkili olmuştur.Giriş bölümünde çalışmamızda kullandığımız yöntem ile “mezhep” ve “tarih” kavramları ele alınmıştır.  Birinci bölümde İlhanlıların siyasî tarihi, Anadolu’da ve İslam dünyasında Müslümanların siyasî durumlarına bakılmıştır. Daha sonra Sünni hilafetin düşüşü ve bunda Şiîlerin rolü ele alınmıştır.Ekinci bölümde Şiî-Sünnî iktidar algısına ve bunun nedenleri, İlhanlılara destek veren ve onlara karşı olan ulemanın düşünceleri ele alınmıştır. Abbâsîlerin son dönemlerinden ba şlayarak İlhanlıların yıkılı şına kadar ki süreçte mezhep olarak Şiîliğin durumuna, bu dönemde Şiî-Sünnî mezhepleri arasında meydana gelen çatı şmalara yerverilmiştir. Ayrıca Olcaytu’nun Şiîli ğe geçişine, bunun dinî ve politik nedenlerine, Şiîliğin resmî mezhep olmasının sonuçlarına bakılmıştır.Üçüncü bölümde İlhanlılar dönemi toplumsal yapısı incelenmiştir. Bu dönemde Şiîlerin durumuna, Şiîlerin dinî ve siyasî bazı merkezlerine, onların kendilerini ifade biçimi olarak algıladıkları bazı toplumsal olaylara bakılmıştır. Ayrıca Şiîliğin Anadolu’ya yansıması ile Hille ekolünden yetişen bazı önemli Şiî ulemanın fikrî ve siyasî düşüncelerine yer verilmiştir