Pertev Bey'in Üç Kızı

Kitap Türkçe Anı - Gezi - Söyleşi× Türkiye Cumhuriyeti× Anadolu×

Künye:

Yazarlar:

Münevver AYAŞLI

Ekle

Emeği Geçenler:

Ekle

Yayın Yılı:

1992

Yayın Yeri:

İstanbul

Yayıncı:

Sebil Yayınları

Cilt:

Basım Kaydı:

Sayfa Sayısı:

192

ISBN:

9757480177

İçerik Dosyası:

Web adresi:

Web adresi henüz eklenmemiş. Eklemek için düzenle simgesine tıklayınız.

Operatör:

İsmail Gören

Güncelleyen:

Petek Beray Aksungur

Özet:

ÖZET
Münevver Ayaşlı‘nın kaleme aldığı Pertev Beyin ailesini anlattığı serinin ilk romanı olan Pertev Bey’in üç kızı adlı romanda milli mücadelenin o dönemde yaşayan insanlar üzerinde nasıl bir etki bıraktığını anlatan bir romandır. Bu romanın baş karakterleri; Pertev Bey, Azize Hanım, Selmin, Berrin, Nermin’dir. Roman Balkan Harbinin çıkmasına yakın bir zaman olan 1912 senesi ile 1938 senesi arasında İstanbul’da geçmektedir. Pertev Bey Prusya ordusunda zabitlik etmiş bir askerdir. Miralay Pertev Bey haremi, üç kızı ve kalabalık ev halkı ile Moda’da “İngiliz’in Evi” dedikleri bir evde oturuyordu. Pertev Bey’in üç kızı da bu evde doğmuştu. En büyük kızı Selmin, ortanca Berrin en küçükleri ise Nermin’dir. Nermin ve Berrin Selmin’e pek bir düşkündürler. Pertev Bey’in iki büyük kızı Selmin ve Berrin Fransız mürebbiyeleriyle büyümüşlerdir. Selmin diğer genç kızlara göre pek bir alımlı, güzel ve zeki bir kızdır. Dönemin subayları, diplomatları bazı kişiler aracılığıyla Pertev Bey’in ağzını arayarak onu istemeye çalışırlar. Bu kişilerin dikkatini çekmesi çok doğaldı. Çünkü Selmin Fransız ve Alman mürebbiyelerle terbiye görmüş son derece modern, lisanı oldukça kuvvetli olan, çok iyi derecede piyano çalan ve daha birçok konuda bilgisi olan akıllı bir genç kızdır. Pertev Bey’in kızını 18 yaşından önce kesinlikle evlendirmek istememesi birçok talibini geri çevirtmiştir. Berrin ise Fransız mektebine devam ediyordu. Çok çalışkan bir kızdı ve onun güzel olma çabası da yoktu. Yani Selmin kadar güzel sayılmazdı. Berrin Selmin’in çok güzel olduğunu görüyor ve her gün biraz daha güzelleştiğini görüyordu. Nermin ise daha çok küçüktü. Fakat çok güzel bir bebekti. Rum dadısı ona Rumca şarkılar söyler ve onu hep Rumca severdi. Pertev Bey’inüç kızınıda hep yabancı dadılar büyütmüştü. Azize Hanım ise ufak tefek pek sevimli ve zekiydi. Güzel Fransızca billir ve çok iyide piyano çalardı. Büyük kızları Selmin zerafetini annesinden, güzelliğini babasından almıştı.Ailenin en mühim siması Pertev Bey’in ablası Nuhbe hanımefendiydi. Genç yaşında dul kalmış ve bir daha evlenmemişti. Nuhbe hanım Selmini çok sever ve sırf bu yüzden haftada bir Modadaki köşke Selmini görmeye gelirdi. Her ne kadar Pertev Beyi ve ailesini severse sevsin asıl sevgilisi tek oğlu Haletti. Halet Fransa’da eğitimine devam eden dönünce süvari zabiti olacak olan bir öğrencidir. O zamanlar payitahttan top sesleri işitiliyordu. Düşman Çatalca’ya kadar ilerlemişti. Camiler, medreseler hep aç insan doluydu. 1913 senesi böyle bitmişti. 1914 başında ise Halet eğitimini tamamlamış Cihangirdeki konağa dönecekti. Nuhbe Hanım sevincinden yerinde duramıyordu. Günbegün hazırlık yapıyordu. Bu heyecanlı günlerde konakta yalnız kalmak istemiyordu. Moda’dan Selmin’in bu günlerde yanında olmasını istiyordu. Selminde halasını kıramayıp konağa gelmişti.Nuhbe hanım Selmini pek beğeniyor, genç sefirlerimizden biriyle evlenmesini istiyordu. Kendi oğlu Halet için ise boğaz saraylarından zambak tenli bir sultan istiyordu. Birkaç gün içinde Halet Cihangirdeki konağa gelmişti. Nuhbe hanımefendi uzun zamandır görmediği oğlunu görünce kısa süreli bir baygınlık geçirdi ama hemen toparlandı. Haletin Selmini farketmesi uzun sürmedi. Selmininde ona karşı önceden fark edemediği şimdi gün yüzüne çıkan hisleri vardı. Selmini piyano çalarken izliyor, gizli gizli seyrediyordu. Ancak Selminle Halet arasındaki bu gizli ilişki bir türlü fark edilmiyordu. Halet Selmine her nekar dayısına gidip herşeyi söyleyeceğini söylese de Selmin bunu istemiyordu. Selmine göre Haletin dayısına anlatması olası bir reddedilişe karşı alınan bir önlemdi. Halet ise bu süre zarfında sürekli Harbiye Nezaretine gidip geliyordu. Ülkede artık seferberlik ilan edilmiş, herkes yani bütün askerlerin en az üçgüniçinde cepheye gideceği söyleniyordu. Helet bu haberi konaktakilere nasıl vereceğinin bilmiyordu. Söylediğinde Nuhbe hanım dayanamayıp bayıldı. Bu üç gün çok çabuk geçmişti. Selminle Halet nişanlarını artıkharp sonrasına bırakmıştı. O dönem çok tatsız geçmişti. Memleketi sefalet ve yoksulluk hüküm sürüyordu. Zavallı millet küçüldükçe İttihatçıların cüzdanları kabarıyordu.Herkes Haletin gelmesini dört gözle bekliyorlardı. Haletin görevli olduğu Çanakkale Cephesinde sular durulmuyordu. Her gün İstanbul’a akın akın durum böyle olunca konaktaki herkes Haletinde başına bir şey gelmesinden korkuyordu. Evet korkulan oldu. İstanbul’a getirilen şehit ve yaralılar arasında Halette vardı. Bu haberi duyan o an hastanede olan Azize hanım oldu. Şoku atlattığında bu haberi nasıl söyleyeceğini bilmiyordu. O zamanlar görevde olan Pertev Bey gelene kadar kimseye bir şey söyleyemedi. Modadakiler gün geçtikçe zayıflayan Azize hanıma bir şey olduğunu anlıyor ancak bir şey demiyorlardı. En sonunda dayanamayan Azize hanım durumu anlatınca Nuhbe hanım bir türlü inanamayarak oğlunun hep geleceğini düşünüyordu. En sonunda aklını yitirip akıl hastanesine yatırıldı. Selmin ise bu durumu korkulacak derece sakinlikle karşıladı. Kendini müziğine ve piyanosuna vermişti. Ama Selmin artık eski Selmin değildi. Bedeni Moda’da ruhu ise çoktan yok olmuştu. Bu günlerde Pertev Bey cephede arkadaşlık ettiği Graf Franz Rollhousen’i evine davet etmişti. Bu genç terbiyeli, nazik bir Avusturya asilzadesiydi. Franzında en büyük aşkı müzikti. Franz ile Selmini de buluşturan ortak yönde buydu. Selminin piyano çalışını hayranlıkla izleyen Franz gün geçtikçe Selmine iyice bağlanmıştı. Duygularını Selmine de söyleyip onunla evlenmek isteğini söyledi. Selmin ise hiç düşünmeden kabul etti. Selmin artık İstanbul’da kalmak istemiyordu. Bu onun için kaçınılmaz bir fırsattı. Franz doğruca Harbiye nezaretine Pertev Bey’in yanına Selmini istemeye gitti. Ancak Pertev Bey bunları duyduğuna çok şaşırdı ve bu teklifi gayet net bir şekilde geri çevirdi. Bir Hristiyan ile Müslümanın asla evlenemeyeceğini söyledi. Pertev Beyin esas şaşırdığı nokta ise Selminin bu teklifi hemen kabul etmesiydi. Selminin düşündüğü artık Halet’in hatıralarıyla yaşayamayacağı Franzla herşeyden uzakta kendine yani bir hayat kurmak isteğiydi.Ancak Pertev Bey’in bu duruma olumsuz yaklaşımı Franzın Selmin’e olan tutkusundan mahrum bırakıp Avusturya’ya geri dönmesine mal oldu.Bu olaylarda sonra Pertev Bey yine cepheye gitti. Moda’daki ev yine erkeksiz kalmıştı. O dönemde Mondros Mütarekesi imzalanıyordu. İmzalanan mütareke şeraatini okuyan Pertev Bey’e inme inmişti. Sol kolu ve bacağı artık tutmuyordu kendisine bir maaş bağlanmış ve yatakta günlerini geçiriyordu. Gün geçtikçe geçimini zor sağlayan Pertev Bey ailesi artık daha küçük bir eve çıkmanın zamanının geldiğini anlamışlardı. Şekerci Cemil Bey sokağında daha küçük bir eve taşındılar. Geçim şartları yüzünden Selminde çalışmaya başlamıştı. Avrupa ile iş yapan bir Türk şirketinde lisan bilen mütercim olarak işe girdi. O şirketin müdürü olan Abdülgani Bey’le görüşüp işe alındı. Selmin zamanla Gani Bey’in kendisine karşı tavırlarının değiştiğini anlıyordu. Selmin ne kadar terslese de Gani Bey Selmini elinden kaçırmak istemiyordu. Aklınca Selmini kandırmak için aşırı nazik davranıyor, tercümeleri kendi eliyle getiriyordu. Sürekli avans teklifinde bulunuyordu. Selminde maddi durumların zorluğundan kabul etmek zorunda kaldı. Evdekiler bu paraların nereden geldiğini merak ediyorlardı. Bu zamanlar İstanbul işgal edilmiş askerler bir bir şehit ediliyordu. Pertev Bey odasına büyük bir Anadolu haritası asmış ve günü gününe harita üzerinde işaretlemeler yapıyordu. Berrin ve Nermin mekteplerine devam ederken Selmin gece gündüz demeden çalışıyordu. Bir gün herkes evdeyken Selmin işten gelmemişti Pertev Bey aramaya çıkacakken Azize hanım yolun ortasında düşer bayılır diye izin vermedi. Berrin ablasını aramaya karakola doğru yola koyuldu. Orada patronu olan Gani Beyle birlikte otele gittiğini öğrendi. Berrin orada neye uğradığını şaşırdı. Eve vardıpında karakolda söylenenleri birbir anlattı. Pertev Bey duydukları karşısında neye uğradığını şaşırmıştı. Aslında Selmin o gün ayların vermiş olduğu yorgunluktan dolayı bayılmış. Gani Bey de bu durumu fırsat bilerek otele götürmüştü. Ertesi gün Selmin eve geldiğinde babasının tepkisiyle karşılaştı. Artık onu bu evde görmek istemediğini söyleyerek kovmuştu. Azize hanımla kızlarına da bir daha görüşmeyeceklerini emretti. Selminin gidecek bir yeri olmadığından gani Beyinyanına geidi. Geni Bey de ne olduğunu anlamış ve onu kendi evine götürmüştü. Artık Selminle Gani Bey yasak olan bir hayat yaşıyorlardı. Gani Bey haftada bir karısı ve çocuklarını yanına gidiyor diğer günler Selminle birlikte kalıyordu. Selmin Gani Bey’le kaldığı süre zarfında ne yemek yiyor ne konuşuyordu. Bütün gün köpeği Joliyle oynuyordu. Gani Beyin işleri dolayısıyla Viyana!ya gitmesi gerekiyordu. Selmini de yanına götürerek oradaki arkadaşlarına tanıştıracaktı. Selmin bu haberi duyduğuna çok sevindi ve hemen hazırlanmaya başladı. Viyana Selmine çok iyi gelmişti. Orada çeşitli opera ve konserlere gidiyordu. Bir sabah Selmin Viyana sokaklarında yürürken arkasından birinin takip ettiğini hissetti. Arkasını döndüğünde onun Şehzade Burhaneddin Efendi olduğunu anladı. Birbirlerini takip ederek yol boyu yürüdüler. Şehzade arkasından Selminin kulağına eğilerek nereli olduğunu sordu ve Türk olduğunu öğrenince çok şaşırdı. Daha sonra onu yakından tanımak üzere ailesiyle ilgili sorular sordu. Bu sohbetlerinin ardından Selmin kocasının olduğunu söyledi. Ama Şehzade için bir şey değişmemişti. Ertesi gün Prater’de buluşmak üzere ayrıldılar. Selminle Şehzade bu son günlerin tadını çıkardılar. Selmin bu maceranın biteceğini biliyordu. Gani Beyin işleri bitince tekrar İstanbul’a döndüler. Selmin ardında bir mektup bırakarak Şehzadeye veda etmişti. Selmin döndüğünde tekrar o eski günlerine dönmüştü. Artık köpeğiyle bile oynamıyordu. 1922 senesi Türk milletinin yüzüne gülmeye başlamıştı. Berrin hem okula devam ediyor hemde postahanede çalışıyordu. Selminin gün geçtikçe yüzünün düşmesi Gani Bey’i sinirlendirmeye başlamıştı. Sürekli eve arkadaşlarını çağırıyordu. Selmin ise odadan pek ender çıkıyordu. Artık Gani Bey yavaş yavaş Selminden soğumaya başladı. Karısıyla ve çocuklarıyla daha sık ilgileniyordu. En sonunda evi terk edip karısıyla yaşamaya başladı. Selmin bundan böyle Şekerci Cemil Bey sokağındaki evlerine daha sık gidiyordu. Pertev bey seneler önce Selmini kovduğu için çok pişmandı. Azize hanım Pertev Bey ve Selmin sanki tek vücut olmuşlardı ancak Berrin ve Nermin ablalarına karşı tavırlılardı. Pertev Bey’in sağlık durumu gün geçtikçe kötüye gidiyordu. Selmin doyasıya babasıyla vakit geçiremeden hakkın rahmetine kavuştu. Selmin Gani Bey’in tuttuğu evde kalmak istemiyordu. Ancak annesinin yanında da kalamazdı. Gani Beyden kalan birkaç elmasla birlikte küçük bir pansiyona yerleşti. En sonunda elmaslar bitince son atın kirasını ödeyememişti. Pansiyon sahibi odasına dayanınca merdivenlerden çıkan Cavidan Bey duruma müdehale ederek kirayı onun verebileceğini söyledi. El mahkum Selmin kabul etmek zorunda kaldı. Cavidan onu kendi dairesine davet etti. Sabaha kadar konuştular. Cavidan daha önceden Selmini gördüğünü ve ondan hoşlandığını söyledi. Artık birlikte yaşıyorlardı. Selmin resim yapıyor, çini porselenleri boyuyor ve bu işten bayağı da bir para kazanıyordu. Ancak Cavidan bu paranın yarısını kendine alıp geri kalan parayı maaş olarak gösteriyordu. Cavidan Selminin sık sık annesinin yanına gitmesine de izin vermiyordu. Cavidanın işi dolayısıyla yudışına gidişi ve uzun zamandır Selminin ondan haber alamaması Cavidanın ondan ayrıldığını düşündü. Yaptığı çini porselenlerden kazandığı parayla kendine uygun bir daire buldu ve oraya taşındı. Orada birkaç kahyayla birlikte yaşıyorlardı. Berrrin artık mesleğini eline almış, doktor olmuştu. Nermin ise 17 yaşındaydı. Okulun resmi geçit töreni için Ankaraya gitmesi gerekiyordu. Bu resimi geçit töreninde geçerken Güç Bankası genel müdürlerinden Muammer Bey Nermine görür görmez aşık olmuştu. Hemen kim olduğunu araştırdı. Haseki Hastanesi’nde doktor olan ablası olduğunu öğrendi. Hemen bir mektup yazarak Nermini çok beğendiğini onu da rızası olursa isteyeceğini söyledi. Berrin Nermine durumu anlatınca hemen kabul etti. Selin ablası gibi olmak istemiyordu aklınca. O zamanlar harf inkılabı yeni oluştuğundan tam bir geçiş evresindeydiler. Millet kendi yazısını bile okuyamıyordu. Azize Hanım Muammer Bey’i Yeni Türk olarak nitelendiriyordu. Muammer Bey’in ısrarcı bir şekilde modern olma çabası, gelenekleri bütünüyle görmezden gelmesi onun bu fikrini destekler nitelikteydi. Selmin yaşadığı eve bir türlü ayrılamadığı kalfalarını da aldırmıştı. Azize Hanım ise Nerminin yanında kalmaya başladı. Ancak hap Selmin ve kalfalarla kalmak istiyordu. Çünkü Selminin evinde fark edemediği bir huzur vardı.Selminin evinden ezan sesi daha net işitiliyordu. Birkaç hafta Azize hanım Selminle kaldıktan sonra Muammer Bey Nerminin bebek beklediğini haber verdi ve Berrin ile birlikte doğruca Ankara’ya gelmesini söyledi. Azize hanım bu olayların olmasına rağmen Ankarayı sevmemekte direniyordu. Ankarada mevki sahibi ve iş başında bulunan kimseleri pek geri bulmuştu. Nermin annesinin bu huzursuzluklarını anlıyor ve içten içe çok üzülüyordu. Muammer Bey ise gün geçtikçe Azize hanımın yeni bir özelliğini öğreniyordu. Piyano çalıyor, çok iyi de lisan biliyordu. Zamanla ne kadar da kültürlü bir insan olduğunu anlayınca çocuğunun da tıpkı onun gibi olmasını istiyordu. Nermin doğumunu yapmış ve çok güzel bir erkek çocuğu dünyaya getirdi. Bebeklerine Mehmet Pertev Baskın adını koydular. Bu baskın ismi Azize Hanıma çok tuhaf gelmişti. Çetin, Vural, Baskın gibi yeni türemiş isimleri çok tuhaf buluyordu. Bir süre Ankara’da kaldıktan sonra İstanbul’a geldi. Ara ara Selminin yanına da uğruyordu. Berrin ve Azize hanım Ankara’dan dönmesi Selmine biraz daha yaklaştırmıştı. Onlara göre Ankara zarif olmayan bir şehirdi. Para ve menfaat kokan bir şehirdi. Selmin Beşiktaş’taki evde çok rahattı. Her sabah ezan sesiyle uyanıyor, perdesini aralayıp derin derin uzaklara dalıyordu. Her sabah kalkar ezanı dinler ve ardından gelen ney sesini merak ederdi. Kalfaya bir gün bu neyi kimin üflediğini sordu. Arif Dede olduğunu öğrenince onun hakkında bilgiler almaya başladı. Onunla tanışıp konuşmak için haber yolladı. Akşam üstüne uzun kollu bir elbise giyip, başına da bir şal geçirip Arif Dedenin yanına gitti. O Selmine bağlı olduğu tarikat hakkında incelikleri paylaştı. Namaz kılmasını, ney üflemesini de öğretti. Artık Selmin kendini bütünüyle kendini dine adadı. Sabah ezan okunduğu vakit erkenden kalkar, abdest alır ve namazını kılardı. Berrinle Azize hanım sık sık Selmine uğruyorlardı. Selminin ara ara odasına çekildiğini görüyorlar ancak ne yaptığıyla ilgili bir şey düşünemiyorlardı. Bir gün Arif Dede Selmine gelmiş ve gizlice bir odaya geçmişlerdi. Azize hanım bunu görünce kalfaya bu adamın kim olduğuu sordu. Berrin ise olaya atılıp onun Beşiktaş’ın imamı olduğunu söyledi. Kalfa ise aniden parlayarak Berrini azarlayarak onun sadece imam değil derviş hazretleri olduğunu söyledi. Selminin artık kendisini dine adadığını ibadetleriyle meşgul birisi olduğunu söylediler. Azize hanımla Berrin duyduklarına inanamamışlardı. Ama bir yandan da rahatladılar. Onun mutlu olduğunu görmek ve ibadetleriyle meşgul olması onlarında hoşuna gitmişti. Münevver Ayaşlı’nın Pertev Bey ailesini anlattığı ilk serisi olan bu romanında milli mücadele döneminin izlerinin kişiler üzerinde nasıl bir etki bıraktığını ve yıkılan bir imparatorlukla birlikte kaybolan kültür mirasının dönemin insanlarına yansımasını akıcı bir dille aktarmıştır.
Nazlı HIZARCI İLKÖĞRETİM MATEMATİK ÖĞRETMENLİĞİ

ÖZET
Münevver Ayaşlı‘nın kaleme aldığı Pertev Beyin ailesini anlattığı serinin ilk romanı olan Pertev Bey’in  üç kızı adlı romanda milli mücadelenin o dönemde yaşayan insanlar üzerinde nasıl bir etki bıraktığını anlatan bir romandır. Bu romanın baş karakterleri; Pertev Bey, Azize Hanım, Selmin, Berrin, Nermin’dir. Roman Balkan Harbinin çıkmasına yakın bir zaman olan 1912 senesi ile 1938 senesi arasında İstanbul’da geçmektedir. Pertev Bey Prusya ordusunda zabitlik etmiş bir askerdir. Miralay Pertev Bey haremi, üç kızı ve kalabalık ev halkı ile Moda’da “İngiliz’in Evi” dedikleri bir evde oturuyordu. Pertev Bey’in üç kızı da bu evde doğmuştu. En büyük kızı Selmin, ortanca Berrin en küçükleri ise Nermin’dir. Nermin ve Berrin Selmin’e pek bir düşkündürler. Pertev Bey’in iki büyük kızı Selmin ve Berrin Fransız mürebbiyeleriyle büyümüşlerdir. Selmin diğer genç kızlara göre pek bir alımlı, güzel ve zeki bir kızdır. Dönemin subayları, diplomatları bazı kişiler aracılığıyla Pertev Bey’in ağzını arayarak onu istemeye çalışırlar. Bu kişilerin dikkatini çekmesi çok doğaldı. Çünkü Selmin Fransız ve Alman mürebbiyelerle terbiye görmüş son derece modern, lisanı oldukça kuvvetli olan, çok iyi derecede piyano çalan ve daha birçok konuda bilgisi olan akıllı bir genç kızdır. Pertev Bey’in kızını 18 yaşından önce kesinlikle evlendirmek istememesi birçok talibini geri çevirtmiştir. Berrin ise Fransız mektebine devam ediyordu. Çok çalışkan bir kızdı ve onun güzel olma çabası da yoktu. Yani Selmin kadar güzel sayılmazdı. Berrin Selmin’in çok güzel olduğunu görüyor ve her gün biraz daha güzelleştiğini görüyordu. Nermin ise  daha çok küçüktü. Fakat çok güzel bir bebekti. Rum dadısı ona Rumca şarkılar söyler ve onu hep Rumca severdi. Pertev Bey’inüç kızınıda hep yabancı dadılar büyütmüştü. Azize Hanım ise ufak tefek pek sevimli ve zekiydi. Güzel Fransızca billir ve çok iyide piyano çalardı. Büyük kızları Selmin zerafetini annesinden, güzelliğini babasından almıştı.Ailenin en mühim siması Pertev Bey’in ablası Nuhbe hanımefendiydi. Genç yaşında dul kalmış ve bir daha evlenmemişti.  Nuhbe hanım Selmini çok sever ve sırf bu yüzden haftada bir Modadaki köşke Selmini görmeye gelirdi. Her ne kadar Pertev Beyi ve ailesini severse sevsin asıl sevgilisi tek oğlu Haletti. Halet Fransa’da eğitimine devam eden dönünce süvari zabiti olacak olan bir öğrencidir. O zamanlar payitahttan top sesleri işitiliyordu. Düşman Çatalca’ya kadar ilerlemişti. Camiler, medreseler hep aç insan doluydu. 1913 senesi böyle bitmişti. 1914 başında ise Halet eğitimini tamamlamış Cihangirdeki konağa dönecekti. Nuhbe Hanım sevincinden yerinde duramıyordu. Günbegün hazırlık yapıyordu. Bu heyecanlı günlerde konakta yalnız kalmak istemiyordu. Moda’dan Selmin’in bu günlerde yanında olmasını istiyordu. Selminde halasını kıramayıp konağa gelmişti.Nuhbe hanım Selmini pek beğeniyor, genç sefirlerimizden biriyle evlenmesini istiyordu. Kendi oğlu Halet için ise boğaz saraylarından zambak tenli bir sultan istiyordu. Birkaç gün içinde Halet Cihangirdeki konağa gelmişti. Nuhbe hanımefendi uzun zamandır görmediği oğlunu görünce kısa süreli bir baygınlık geçirdi ama hemen toparlandı. Haletin Selmini farketmesi uzun sürmedi. Selmininde ona karşı önceden fark edemediği şimdi gün yüzüne çıkan hisleri vardı. Selmini piyano çalarken izliyor, gizli gizli seyrediyordu. Ancak Selminle Halet arasındaki bu gizli ilişki bir türlü fark edilmiyordu. Halet Selmine her nekar dayısına gidip herşeyi söyleyeceğini söylese de Selmin bunu istemiyordu. Selmine göre Haletin dayısına anlatması olası bir reddedilişe karşı alınan bir önlemdi. Halet ise bu süre zarfında sürekli Harbiye Nezaretine gidip geliyordu. Ülkede artık seferberlik ilan edilmiş, herkes yani bütün askerlerin en az üçgüniçinde cepheye gideceği söyleniyordu. Helet bu haberi konaktakilere nasıl vereceğinin bilmiyordu. Söylediğinde Nuhbe hanım dayanamayıp bayıldı. Bu üç gün çok çabuk geçmişti. Selminle Halet nişanlarını artıkharp sonrasına bırakmıştı. O dönem çok tatsız geçmişti. Memleketi sefalet ve yoksulluk hüküm sürüyordu. Zavallı millet küçüldükçe İttihatçıların cüzdanları kabarıyordu.Herkes Haletin gelmesini dört gözle bekliyorlardı. Haletin görevli olduğu Çanakkale Cephesinde sular durulmuyordu. Her gün İstanbul’a akın akın durum böyle olunca konaktaki herkes Haletinde başına bir şey gelmesinden korkuyordu. Evet korkulan oldu. İstanbul’a getirilen şehit ve yaralılar arasında Halette vardı. Bu haberi duyan o an hastanede olan Azize hanım oldu. Şoku atlattığında bu haberi nasıl söyleyeceğini bilmiyordu. O zamanlar görevde olan Pertev Bey gelene kadar kimseye bir şey söyleyemedi. Modadakiler gün geçtikçe zayıflayan Azize hanıma bir şey olduğunu anlıyor ancak bir şey demiyorlardı. En sonunda dayanamayan Azize hanım durumu anlatınca Nuhbe hanım bir türlü inanamayarak oğlunun hep geleceğini düşünüyordu. En sonunda aklını yitirip akıl hastanesine yatırıldı.  Selmin ise bu durumu korkulacak derece sakinlikle karşıladı. Kendini müziğine ve piyanosuna vermişti. Ama Selmin artık eski Selmin değildi. Bedeni Moda’da ruhu ise çoktan yok olmuştu. Bu günlerde Pertev Bey cephede arkadaşlık ettiği Graf Franz Rollhousen’i evine davet etmişti. Bu genç terbiyeli, nazik bir Avusturya asilzadesiydi. Franzında en büyük aşkı müzikti. Franz ile Selmini de buluşturan ortak yönde buydu. Selminin piyano çalışını hayranlıkla izleyen Franz gün geçtikçe Selmine iyice bağlanmıştı. Duygularını Selmine de söyleyip onunla evlenmek isteğini söyledi. Selmin ise hiç düşünmeden kabul etti. Selmin artık İstanbul’da kalmak istemiyordu. Bu onun için kaçınılmaz bir fırsattı. Franz doğruca Harbiye nezaretine Pertev Bey’in yanına Selmini istemeye gitti. Ancak Pertev Bey bunları duyduğuna çok şaşırdı ve bu teklifi gayet net bir şekilde geri çevirdi. Bir Hristiyan ile Müslümanın asla evlenemeyeceğini söyledi. Pertev Beyin esas şaşırdığı nokta ise Selminin bu teklifi hemen kabul etmesiydi. Selminin düşündüğü artık Halet’in hatıralarıyla yaşayamayacağı Franzla herşeyden uzakta kendine yani bir hayat kurmak isteğiydi.Ancak Pertev Bey’in bu duruma olumsuz yaklaşımı Franzın Selmin’e olan tutkusundan mahrum bırakıp Avusturya’ya geri dönmesine mal oldu.Bu olaylarda sonra Pertev Bey yine cepheye gitti. Moda’daki ev yine erkeksiz kalmıştı. O dönemde Mondros Mütarekesi imzalanıyordu. İmzalanan mütareke şeraatini okuyan Pertev Bey’e inme inmişti. Sol kolu ve bacağı artık tutmuyordu kendisine bir maaş bağlanmış ve yatakta günlerini geçiriyordu. Gün geçtikçe geçimini zor sağlayan Pertev Bey ailesi artık daha küçük bir eve çıkmanın zamanının geldiğini anlamışlardı. Şekerci Cemil Bey sokağında daha küçük bir eve taşındılar. Geçim şartları yüzünden Selminde çalışmaya başlamıştı. Avrupa ile iş yapan bir Türk şirketinde lisan bilen mütercim olarak işe girdi. O şirketin müdürü olan Abdülgani Bey’le görüşüp işe alındı. Selmin zamanla Gani Bey’in kendisine karşı tavırlarının değiştiğini anlıyordu. Selmin ne kadar terslese de Gani Bey Selmini elinden kaçırmak istemiyordu. Aklınca Selmini kandırmak için aşırı nazik davranıyor, tercümeleri kendi eliyle getiriyordu. Sürekli avans teklifinde bulunuyordu. Selminde maddi durumların zorluğundan kabul etmek zorunda kaldı. Evdekiler bu paraların nereden geldiğini merak ediyorlardı. Bu zamanlar İstanbul işgal edilmiş askerler bir bir şehit ediliyordu. Pertev Bey odasına büyük bir Anadolu haritası asmış ve günü gününe harita üzerinde işaretlemeler yapıyordu. Berrin ve Nermin mekteplerine devam ederken Selmin gece gündüz demeden çalışıyordu. Bir gün herkes evdeyken Selmin işten gelmemişti Pertev Bey aramaya çıkacakken Azize hanım yolun ortasında düşer bayılır diye izin vermedi. Berrin ablasını aramaya karakola doğru yola koyuldu. Orada patronu olan Gani Beyle birlikte otele gittiğini öğrendi. Berrin orada neye uğradığını şaşırdı. Eve vardıpında karakolda söylenenleri birbir anlattı. Pertev Bey duydukları karşısında neye uğradığını şaşırmıştı. Aslında Selmin o gün ayların vermiş olduğu yorgunluktan dolayı bayılmış. Gani Bey de bu durumu fırsat bilerek otele götürmüştü. Ertesi gün Selmin eve geldiğinde babasının tepkisiyle karşılaştı. Artık onu bu evde görmek istemediğini söyleyerek kovmuştu. Azize hanımla kızlarına da bir daha görüşmeyeceklerini emretti. Selminin gidecek bir yeri olmadığından gani Beyinyanına geidi. Geni Bey de ne olduğunu anlamış ve onu kendi evine götürmüştü. Artık Selminle Gani Bey yasak olan bir hayat yaşıyorlardı. Gani Bey haftada bir karısı ve çocuklarını yanına gidiyor diğer günler Selminle birlikte kalıyordu. Selmin Gani Bey’le kaldığı süre zarfında ne yemek yiyor ne konuşuyordu. Bütün gün köpeği Joliyle oynuyordu. Gani Beyin işleri dolayısıyla Viyana!ya gitmesi gerekiyordu. Selmini de yanına götürerek oradaki arkadaşlarına tanıştıracaktı. Selmin bu haberi duyduğuna çok sevindi ve hemen hazırlanmaya başladı. Viyana Selmine çok iyi gelmişti. Orada çeşitli opera ve konserlere gidiyordu. Bir sabah Selmin Viyana sokaklarında yürürken arkasından birinin takip ettiğini hissetti. Arkasını döndüğünde onun Şehzade Burhaneddin Efendi olduğunu anladı. Birbirlerini takip ederek yol boyu yürüdüler. Şehzade arkasından Selminin kulağına eğilerek nereli olduğunu sordu ve Türk olduğunu öğrenince çok şaşırdı. Daha sonra onu yakından tanımak üzere ailesiyle ilgili sorular sordu. Bu sohbetlerinin ardından Selmin kocasının olduğunu söyledi. Ama Şehzade için bir şey değişmemişti. Ertesi gün Prater’de buluşmak üzere ayrıldılar.  Selminle Şehzade bu son günlerin tadını çıkardılar. Selmin bu maceranın biteceğini biliyordu. Gani Beyin işleri bitince tekrar İstanbul’a döndüler. Selmin ardında bir mektup bırakarak Şehzadeye veda etmişti. Selmin döndüğünde tekrar o eski günlerine dönmüştü. Artık köpeğiyle bile oynamıyordu. 1922 senesi Türk milletinin yüzüne gülmeye başlamıştı. Berrin hem okula devam ediyor hemde postahanede çalışıyordu. Selminin gün geçtikçe yüzünün düşmesi Gani Bey’i sinirlendirmeye başlamıştı. Sürekli eve arkadaşlarını çağırıyordu. Selmin ise odadan pek ender çıkıyordu. Artık Gani Bey yavaş yavaş Selminden soğumaya başladı. Karısıyla ve çocuklarıyla daha sık ilgileniyordu. En sonunda evi terk edip karısıyla yaşamaya başladı. Selmin bundan böyle Şekerci Cemil Bey sokağındaki evlerine daha sık gidiyordu. Pertev bey seneler önce Selmini kovduğu için çok pişmandı. Azize hanım Pertev Bey ve Selmin sanki tek vücut olmuşlardı ancak Berrin ve Nermin ablalarına karşı tavırlılardı.  Pertev Bey’in sağlık durumu gün geçtikçe kötüye gidiyordu. Selmin doyasıya babasıyla vakit geçiremeden hakkın rahmetine kavuştu. Selmin Gani Bey’in tuttuğu evde kalmak istemiyordu. Ancak annesinin yanında da kalamazdı. Gani Beyden kalan birkaç elmasla birlikte küçük bir pansiyona yerleşti. En sonunda elmaslar bitince son atın kirasını ödeyememişti. Pansiyon sahibi odasına dayanınca merdivenlerden çıkan Cavidan Bey duruma müdehale ederek kirayı onun verebileceğini söyledi. El mahkum Selmin kabul etmek zorunda kaldı. Cavidan onu kendi dairesine davet etti. Sabaha kadar konuştular. Cavidan daha önceden Selmini gördüğünü ve ondan hoşlandığını söyledi. Artık birlikte yaşıyorlardı. Selmin resim yapıyor, çini porselenleri boyuyor ve bu işten bayağı da bir para kazanıyordu. Ancak Cavidan bu paranın yarısını kendine alıp geri kalan parayı maaş olarak gösteriyordu. Cavidan Selminin sık sık annesinin yanına gitmesine de izin vermiyordu. Cavidanın işi dolayısıyla yudışına gidişi ve uzun zamandır Selminin ondan haber alamaması Cavidanın ondan ayrıldığını düşündü. Yaptığı çini porselenlerden kazandığı parayla kendine uygun bir daire buldu ve oraya taşındı. Orada birkaç kahyayla birlikte yaşıyorlardı. Berrrin artık mesleğini eline almış, doktor olmuştu. Nermin ise 17 yaşındaydı. Okulun resmi geçit töreni için Ankaraya gitmesi gerekiyordu. Bu resimi geçit töreninde geçerken Güç Bankası genel müdürlerinden Muammer Bey Nermine görür görmez aşık olmuştu. Hemen kim olduğunu araştırdı. Haseki Hastanesi’nde doktor olan ablası olduğunu öğrendi. Hemen bir mektup yazarak Nermini çok beğendiğini onu da rızası olursa isteyeceğini söyledi. Berrin Nermine durumu anlatınca hemen kabul etti. Selin ablası gibi olmak istemiyordu aklınca. O zamanlar harf inkılabı yeni oluştuğundan tam bir geçiş evresindeydiler. Millet kendi yazısını bile okuyamıyordu. Azize Hanım Muammer Bey’i Yeni Türk olarak nitelendiriyordu. Muammer Bey’in ısrarcı bir şekilde modern olma çabası, gelenekleri bütünüyle görmezden gelmesi onun bu fikrini destekler nitelikteydi.  Selmin yaşadığı eve bir türlü ayrılamadığı kalfalarını da aldırmıştı. Azize Hanım ise Nerminin yanında kalmaya başladı. Ancak hap Selmin ve kalfalarla kalmak istiyordu. Çünkü Selminin evinde fark edemediği bir huzur vardı.Selminin evinden ezan sesi daha net işitiliyordu. Birkaç hafta Azize hanım Selminle kaldıktan sonra Muammer Bey Nerminin bebek beklediğini haber verdi ve Berrin ile birlikte doğruca Ankara’ya gelmesini söyledi. Azize hanım bu olayların olmasına rağmen Ankarayı sevmemekte direniyordu. Ankarada mevki sahibi ve iş başında bulunan kimseleri pek geri bulmuştu. Nermin annesinin bu huzursuzluklarını anlıyor ve içten içe çok üzülüyordu. Muammer Bey ise gün geçtikçe Azize hanımın yeni bir özelliğini öğreniyordu. Piyano çalıyor, çok iyi de lisan biliyordu. Zamanla ne kadar da kültürlü bir insan olduğunu anlayınca çocuğunun da tıpkı onun gibi olmasını istiyordu. Nermin doğumunu yapmış ve çok güzel bir erkek çocuğu dünyaya getirdi. Bebeklerine Mehmet Pertev Baskın adını koydular. Bu baskın ismi Azize Hanıma çok tuhaf gelmişti. Çetin, Vural, Baskın gibi yeni türemiş isimleri çok tuhaf buluyordu. Bir süre Ankara’da kaldıktan sonra  İstanbul’a geldi. Ara ara Selminin yanına da uğruyordu. Berrin ve Azize hanım Ankara’dan dönmesi Selmine biraz daha yaklaştırmıştı. Onlara göre Ankara zarif olmayan bir şehirdi. Para ve menfaat kokan bir şehirdi. Selmin Beşiktaş’taki evde çok rahattı. Her sabah ezan sesiyle uyanıyor, perdesini aralayıp derin derin uzaklara dalıyordu. Her sabah kalkar ezanı dinler ve ardından gelen ney sesini merak ederdi. Kalfaya bir gün bu neyi kimin üflediğini sordu. Arif Dede olduğunu öğrenince onun hakkında bilgiler almaya başladı. Onunla tanışıp konuşmak için haber yolladı. Akşam üstüne uzun kollu bir elbise giyip, başına da bir şal geçirip Arif Dedenin yanına gitti. O Selmine bağlı olduğu tarikat hakkında incelikleri  paylaştı. Namaz kılmasını, ney üflemesini de öğretti. Artık Selmin kendini bütünüyle kendini dine adadı. Sabah ezan okunduğu vakit erkenden kalkar, abdest alır ve namazını kılardı. Berrinle Azize hanım sık sık Selmine uğruyorlardı. Selminin ara ara odasına çekildiğini görüyorlar ancak ne yaptığıyla ilgili bir şey düşünemiyorlardı. Bir gün Arif Dede Selmine gelmiş ve gizlice bir odaya geçmişlerdi. Azize hanım bunu görünce kalfaya bu adamın kim olduğuu sordu. Berrin ise olaya atılıp onun Beşiktaş’ın imamı olduğunu söyledi. Kalfa ise aniden parlayarak Berrini azarlayarak onun sadece imam değil derviş hazretleri olduğunu söyledi. Selminin artık kendisini dine adadığını ibadetleriyle meşgul birisi olduğunu söylediler. Azize hanımla Berrin duyduklarına inanamamışlardı. Ama bir yandan da rahatladılar. Onun mutlu olduğunu görmek ve ibadetleriyle meşgul olması onlarında hoşuna gitmişti. Münevver Ayaşlı’nın Pertev Bey ailesini anlattığı  ilk  serisi olan bu romanında milli mücadele döneminin izlerinin kişiler üzerinde nasıl bir etki bıraktığını ve yıkılan bir imparatorlukla birlikte kaybolan kültür mirasının dönemin insanlarına yansımasını akıcı bir dille aktarmıştır. 
Nazlı HIZARCI İLKÖĞRETİM MATEMATİK ÖĞRETMENLİĞİ

Ali Özdemir 25 Aralık 2016 Pazar 14:32

Sultan Abdülhamid tahttan indirilmesinden sonra İttihat ve Terakki Cemiyeti devlette etkin rol almaya başlamış ve İtalyanlar ani bir baskınlar Trablusgrap'ı işgal etmiştir.OSMANLI her cepheden yenilg... Daha fazla göster »

Dorukhan Ersin 17 Aralık 2015 Perşembe 23:26

“Pertev Bey’in Üç Kızı” adlı romanda, Sultan II. Abdülhamid Han’ın tahttan indirilmesi ile, özellikle 1911 yılından itibaren süregelen bir olay örgüsü, sık sık kesintilere uğratılarak işlenmiştir. Do... Daha fazla göster »

Dorukhan Ersin 17 Aralık 2015 Perşembe 23:24

Emine Altıok 18 Ağustos 2015 Salı 13:04

Yazar, kitapta Osmanlı'nın çöküş nedenini kültürel ve toplumsal yozlaşmaya bağlıyor, genç Cumhuriyet'teki toplumsal ve kültürel değişimi de eleştirel bir bakış açısıyla ele alıyor. Eskiyle yeni arası... Daha fazla göster »

Medine Külük 17 Ağustos 2015 Pazartesi 01:13

Romanda Pertev Bey ve ailesinin Müslüman olmalarına rağmen bazı noktalarda dinlerinden uzak bir yaşam sürüyorlardı. Osmanlı bünyesinde zengin bir aile olan Pertev Bey ve kızları her ne kadar Müslüman... Daha fazla göster »

Burak Aytaç 16 Ağustos 2015 Pazar 16:44

Dönem tarihi yazarken taraflı bir göz ile tarafsız kalmak, kalabilmek okurken ki kadar zordur. Münevver Ayaşlı hanımefendi bu zorluğu bir dereceye kadar aşmış, tarafı var iken tarafsız bir dönem tari... Daha fazla göster »

Burcin Özogul Egitim Fakultesi Okul Oncesi Ogretmenligi 09 Mayıs 2015 Cumartesi 13:28

Kitap genel hatlarıyla bir ailenin çözülmesini,çöküşünü bize aktaran ve bir anlatı kitabı olabilecek türde bir romandır.Bu eseri okuyunca insanın zihninde 'Bir aile bu kadar çabuk çözülebilir miydi?'... Daha fazla göster »

Petek Beray Aksungur 08 Mayıs 2015 Cuma 01:14

Münevver Ayaşlı’nın Pertev Bey adlı romanında saade bir dille Milli Mücadele dönemi ; gerek aşk, gerek açlık ve sefalet gerekse ölümle anlatılmıştır.Roman o dönem romanlarına göre tarihi açıdan zayıf... Daha fazla göster »

Nazlı Hızarcı 23 Mayıs 2014 Cuma 01:20

Münevver Ayaşlının kaleme aldığı Pertev Bey’in üç kızı adlı eser milli mücadele yıllarını, o dönemde yaşayan insanların kültür mirasının zamanla yok oluşunu gözler önüne seriyor. Bu kitap nehir kitap... Daha fazla göster »

Bu eser henüz bir kaynakçada yer almıyor.

Münevver Ayaşlı 'nın kaleme aldığı Pertev Bey'in üç kızı adlı romanda Azize Hanım Muammer Bey'i nasıl tanımlamıştır ?

Gerici

Yeni Türk

İttihatçı

İlerici

Yaptığı atıflar
Aldığı atıflar

Atıf yapılan eser:

Bu eserin yaptığı atıf bulunmuyor.

Bu eserin aldığı atıf bulunmuyor.

Eser istatistikleri yükleniyor...