Fikir ve Sanat Eserleri Alanında Türkiye’de Toplu Hak Yönetimi. Bölünerek Zayıflama Süreci, Bütünleşerek Derinleşmeye Nasıl Dönüşür?

Makale Türkçe Türkiye Cumhuriyeti× Çağdaş×

Künye:

Yazarlar:

Ramazan ACUN

Ekle

Emeği Geçenler:

Ekle

Yayın Yılı:

2008

Yayınlandığı Eser:

Legal Fikrî ve Sınaî Haklar Dergisi

Cilt:

Sayı:

Sayfa Aralığı:

313-324

İçerik Dosyası:

İndirmek için tıklayınız

Web adresi:

Web adresi henüz eklenmemiş. Eklemek için düzenle simgesine tıklayınız.

Operatör:

Ramazan Acun

Güncelleyen:

kaynakca.info

Özet:

Özet
Türkiye’de toplu hak yönetimden sorumlu meslek birlikleri, gelişmiş ülkelerle karşılaştırıldığında oldukça geç bir tarihte, 1986’da kurulmaya başlanmıştır. Aradan geçen 24 yıl içinde de beklenen gelişmeyi gösterememişlerdir. Aşırı artmış ve artmaya devam eden sayıları ve İnternet teknolojilerindeki gelişmelere ayak uyduramamış olmaları, bu kuruluşların problemlerinin temelde yapısal olduğuna işaret etmektedir.
Sayısal Haklar Yönetimi (DRM) olarak adlandırılan İnternete dayalı çevrimiçi lisanslama sistemlerinin adayı olduğumuz Avrupa Birliği ülkelerinde ve dünyanın diğer gelişmiş bölgelerinde yaygınlaşması, meslek birlikleri ve bağlantılı konuların yeniden ele alınmasını gerektiren bir gelişmedir. Bu makalede, ülkemizdeki toplu hak yönetimi konusuna, alanın kısa bir tarihi ışığında teknoloji odaklı bir yeni bir yaklaşım önerilmektedir.
Bu yeni yapılanmanın, kullanıcılar için tek bir noktadan lisanslama yapabilme, üyeler için de esnek, şeffaf ve denetlenebilir hak yönetimi avantajını sağlayacağı düşünülmektedir. Ayrıca bu sayede, uzun vadede korsan probleminin çözülmesi, bilişim ve iletişim teknolojileri ve kültürel miras gibi fikri haklarla bağlantılı sektörlerde olumlu gelişmeler yaşanması umulmaktadır.
Abstract
The only authorised collective management organisations in Turkey, the collecting societies, have been established late compared with their counterparts in the developed world. They so far failed to show the progress expected from them: their number has risen to 23 even in this relatively short history, and they largely side stepped the developments in the Internet technologies which provided immense opportunities for collective management of rights. This can be taken as an indication that they have serious structural problems.
Rapid expansion of the online licensing systems or digital rights management (DRM) systems in the EU to which Turkey is candidate member and other parts of the developed world is an important development which requires the collective management issue is given a fresh look. In the light of a brief history of the area, therefore, this article proposes a new structure which puts the DRM on the centre.
For the users, this new structure would provide one-stop-shop. For the right holders, it would mean a flexible and accountable rights management. Furthermore, it is hoped that such a system would not only solve the problem of piracy in the long run but also trigger positive developments in the related areas such as information and communication technologies and cultural heritage management.

Özet
Türkiye’de toplu hak yönetimden sorumlu meslek birlikleri, gelişmiş ülkelerle karşılaştırıldığında oldukça geç bir tarihte, 1986’da kurulmaya başlanmıştır. Aradan geçen 24 yıl içinde de beklenen gelişmeyi gösterememişlerdir. Aşırı artmış ve artmaya devam eden sayıları ve İnternet teknolojilerindeki gelişmelere ayak uyduramamış olmaları, bu kuruluşların problemlerinin temelde yapısal olduğuna işaret etmektedir. 
Sayısal Haklar Yönetimi (DRM) olarak adlandırılan İnternete dayalı çevrimiçi lisanslama sistemlerinin adayı olduğumuz Avrupa Birliği ülkelerinde ve dünyanın diğer gelişmiş bölgelerinde yaygınlaşması, meslek birlikleri ve bağlantılı konuların yeniden ele alınmasını gerektiren bir gelişmedir. Bu makalede, ülkemizdeki toplu hak yönetimi konusuna, alanın kısa bir tarihi ışığında teknoloji odaklı bir yeni bir yaklaşım önerilmektedir. 
Bu yeni yapılanmanın, kullanıcılar için tek bir noktadan lisanslama yapabilme, üyeler için de esnek, şeffaf ve denetlenebilir hak yönetimi avantajını sağlayacağı düşünülmektedir. Ayrıca bu sayede, uzun vadede korsan probleminin çözülmesi, bilişim ve iletişim teknolojileri ve kültürel miras gibi fikri haklarla bağlantılı sektörlerde olumlu gelişmeler yaşanması umulmaktadır.
Abstract
The only authorised collective management organisations in Turkey, the collecting societies, have been established late compared with their counterparts in the developed world. They so far failed to show the progress expected from them: their number has risen to 23 even in this relatively short history, and they largely side stepped the developments in the Internet technologies which provided immense opportunities for collective management of rights. This can be taken as an indication that they have serious structural problems.
Rapid expansion of the online licensing systems or digital rights management (DRM) systems in the EU to which Turkey is candidate member and other parts of the developed world is an important development which requires the collective management issue is given a fresh look. In the light of a brief history of the area, therefore, this article proposes a new structure which puts the DRM on the centre. 
For the users, this new structure would provide one-stop-shop. For the right holders, it would mean a flexible and accountable rights management. Furthermore, it is hoped that such a system would not only solve the problem of piracy in the long run but also trigger positive developments in the related areas such as information and communication technologies and cultural heritage management.