Analysis Of Residential Outdoor Spaces in Cypriot Towns

"Analysis Of Residential Outdoor Spaces in Cypriot Towns", isimli makalede, Kıbrıs adasında, konut çevresindeki sosyal iletişimin mekanları anlatılmaktadır.
Yazarlar, dış mekanı "public" (kamusal), ve private (özel) olarak ikiye ayırmışlardır.
"Private outdoor spaces" (özel dış mekanlar) diye adlandırdıkları mekana çeşitli yönlerden bakılabileceğinin altını çizmişlerdir. Bu mekanların doğal, yapay ve davranışsal belirleyicileri olduğunu da belirtirler.
Bu "private outdoor spaces" kendi içinde private ve semi-private (özel-yarı özel), "public outdoor spaces" kendi içinde public ve semi -public (kamusal-yarı kamusal) olarak ikiye ayrılır.
Yazarlar kültürler arası ilişkinin bu residential open spaces diye adlandırılan mekanlarda devam ettiğini söylerler.
Yazarlar, genel anlamda büyük şehirlerin hızlı değişimini, nüfus artışını ve zarar görmüşlüğünü anlatırlarken, Kuzey Kıbrıs'ta bu kadar dramatik bir değişim olmadığını saptamışlardır.
Zaman içinde mimaride değişimler olsa da, yazarlar, "outdoor open spaces in residential areas" dedikleri mekanının özellikle eski evlerdeki sosyal yer olduğunu söylerler.
Yazarlar bu analizi yaparlarken Mağusa ve Lefkoşa şehirlerinden örnekler vermişlerdir.
Evler inşa edilirken, bu "alanların" güneşin yönüne göre saptandığı ve buranın caddeye açıldığını söylerler. Bu "alanlar", "iç" ve "dış" arasındaki ilişkinin geçiş yaptığı yerlerdir. Yazarlar, bu alanların caddeye açılmasına özellikle yer vermişlerdir ki, cadde, onlar için özel ve kamunun kesiştiği yerdir. Bahsi geçen bu "alanlar" aslında evin uzantısı olup, gizlilik sınırları içinde yapılan aktivitelere mekan sağlamıştır. Bu bağlamda, Anadolu evlerinden bir farklılık gözükmemektedir. Bu alanlar en çok, mahalle içindeki komşuluk ilişkilerine tanık olmuştur. Zira komşuluk hem kuzey Kıbrıs'ta hem de Anadolu'da sosyalleşme demektir.
Yazarla Lefkoşa örneğinden başlamışlar ve önce şehrin tarihi hakkında kısa bilgi vermişlerdir. Bizim avlu olarak adlandırdığımız mekana burada içbahçe denilir ki bu içbahçe kiremit duvarlarla çevrilidir. Evden bu içbahçeye kapılar açılmaktadır. Bu özel içbahçenin yanına bahçeler vardır ki buralarda meyve ağaçları bulunur. Bu bahçeler kiremit değil kil duvarlarla çevrilidir ve caddenin tam yanıdır.Duvarlar, konutların gizliliği adına yapılmaktadır.
Yazarlar, bahçenin açıldığı caddeyi, özel evden kamuya geçiş olarak tanımlarlar.
Dış cadde, avlu, mutfak ve üst kat odalar arasındaki geçişi bizim sofa olarak adlandırdığımız Kıbrıslıların "semi-open transitional space" sağlar (Yarı açık geçiş alanı). Yazarlar, bu sahneyi çizimlerle makale içinde göstermektedirler.
Kuzey Kıbrıs'ın ev yaşantısının Anadolu ev yaşantısından fazla bir farkı yoktur. Ancak Kıbrıs'ta Anadolu kadar gizlilik olmadığını söyler yazarlar. Evlerin bağlı olduğu caddelerde sandalyesini alan oturup etrafı seyredebilir. Bu eylem için cinsiyet ayrımı gözetilmez. Bahsi geçen içbahçe, Anadolu'da avlu olarak nitelendirilir Kıbrıs Türkçesinde ise "havli". Bu avluların kullanıcılar kadınlar ve çocuklardır. (Hem Anadolu'da hem Kıbrıs'ta).
Makalenin sonunda resmi çizilen ev şeklinin çizimleri yer almaktadır.
Yazan: Evrim Şencan

"Analysis Of Residential Outdoor Spaces in Cypriot Towns", isimli makalede, Kıbrıs adasında, konut çevresindeki sosyal iletişimin mekanları anlatılmaktadır.
Yazarlar, dış mekanı "public" (kamusal), ve private (özel) olarak ikiye ayırmışlardır. 
"Private outdoor spaces" (özel dış mekanlar) diye adlandırdıkları mekana çeşitli yönlerden bakılabileceğinin altını çizmişlerdir. Bu mekanların doğal, yapay ve davranışsal belirleyicileri olduğunu da belirtirler. 
Bu "private outdoor spaces" kendi içinde private ve semi-private (özel-yarı özel), "public  outdoor spaces" kendi içinde public ve semi -public (kamusal-yarı kamusal) olarak ikiye ayrılır. 
Yazarlar kültürler arası ilişkinin bu residential open spaces diye adlandırılan mekanlarda devam ettiğini söylerler.
Yazarlar, genel anlamda büyük şehirlerin hızlı değişimini, nüfus artışını ve zarar görmüşlüğünü anlatırlarken, Kuzey Kıbrıs'ta bu kadar dramatik bir değişim olmadığını saptamışlardır. 
Zaman içinde mimaride değişimler olsa da, yazarlar, "outdoor open spaces in residential areas" dedikleri mekanının özellikle eski evlerdeki sosyal yer olduğunu söylerler. 
Yazarlar bu analizi yaparlarken Mağusa ve Lefkoşa şehirlerinden örnekler vermişlerdir.
Evler inşa edilirken, bu "alanların" güneşin yönüne göre saptandığı ve buranın caddeye açıldığını söylerler. Bu "alanlar", "iç" ve "dış" arasındaki ilişkinin geçiş yaptığı yerlerdir. Yazarlar, bu alanların caddeye açılmasına özellikle yer vermişlerdir ki, cadde, onlar için özel ve kamunun kesiştiği yerdir. Bahsi geçen bu "alanlar" aslında evin uzantısı olup, gizlilik sınırları içinde yapılan aktivitelere mekan sağlamıştır. Bu bağlamda, Anadolu evlerinden bir farklılık gözükmemektedir. Bu alanlar en çok, mahalle içindeki komşuluk ilişkilerine tanık olmuştur. Zira komşuluk hem kuzey Kıbrıs'ta hem de Anadolu'da sosyalleşme demektir. 
Yazarla Lefkoşa örneğinden başlamışlar ve önce şehrin tarihi hakkında kısa bilgi vermişlerdir. Bizim avlu olarak adlandırdığımız mekana burada içbahçe denilir ki bu içbahçe kiremit duvarlarla çevrilidir. Evden bu içbahçeye kapılar açılmaktadır. Bu özel içbahçenin yanına bahçeler vardır ki buralarda meyve ağaçları bulunur. Bu bahçeler kiremit değil kil duvarlarla çevrilidir ve caddenin tam yanıdır.Duvarlar, konutların gizliliği adına yapılmaktadır.  
Yazarlar, bahçenin açıldığı caddeyi, özel evden kamuya geçiş olarak tanımlarlar. 
Dış cadde, avlu, mutfak ve üst kat odalar arasındaki geçişi bizim sofa olarak adlandırdığımız Kıbrıslıların "semi-open transitional space" sağlar (Yarı açık geçiş alanı). Yazarlar, bu sahneyi çizimlerle makale içinde göstermektedirler. 
Kuzey Kıbrıs'ın ev yaşantısının Anadolu ev yaşantısından fazla bir farkı yoktur. Ancak Kıbrıs'ta Anadolu kadar gizlilik olmadığını söyler yazarlar. Evlerin bağlı olduğu caddelerde sandalyesini alan oturup etrafı seyredebilir. Bu eylem için cinsiyet ayrımı gözetilmez. Bahsi geçen içbahçe, Anadolu'da avlu olarak nitelendirilir Kıbrıs Türkçesinde ise "havli". Bu avluların kullanıcılar kadınlar ve çocuklardır. (Hem Anadolu'da hem Kıbrıs'ta). 
Makalenin sonunda resmi çizilen ev şeklinin çizimleri yer almaktadır.
Yazan: Evrim Şencan

Bu eser henüz bir kaynakçada yer almıyor.

Yaptığı atıflar
Aldığı atıflar

Atıf yapılan eser:

Bu eserin yaptığı atıf bulunmuyor.

E. Evrim ŞENCAN

“Dört Mekan Bir Kadın: Osmanlı Döneminde Kıbrıs Adasında Yaşayan Müslüman Türk Kadınının Yaşam Alanının Mesafe Analizi Yoluyla İncelenmesi”

Cumhuriyet Tarihi Araştırmaları Dergisi.

Makale Türkçe Tarih

Bu Makale

5 kez

görüntülendi.

Eser istatistikleri yükleniyor...