Osmanlı İlmiye Merkez Teşkilâtı'nda Reform, 1826-1876

Kitap Türkçe

Künye:

Yazarlar:

İlhami YURDAKUL

Ekle

Emeği Geçenler:

Ekle

Yayın Yılı:

2008

Yayın Yeri:

İstanbul

Yayıncı:

İletişim Yayınları

Cilt:

Basım Kaydı:

2. Baskı- Nisan 2017

Sayfa Sayısı:

381

ISBN:

9789750505775

İçerik Dosyası:

Web adresi:

Web adresi henüz eklenmemiş. Eklemek için düzenle simgesine tıklayınız.

Operatör:

Burcu Ciloglu

Güncelleyen:

Satiye Aytunca

Özet:

"Osmanlı İmparatorluğu'nun 3. Selim ile başlayıp 2. Mahmud ile devam eden reform devrinde, şeyhülislâmın yetki ve sorumluluk alanı genişledi. İlmiye teşkilâtı, ilk kez tüm birimleriyle hiyerarşik olarak şeyhülislâmın başında bulunduğu bir teşkilât yapısına kavuştu. Böylece şeyhülislâm, başlı başına bir nezaret olan vakıfların idaresi hariç, tüm şer'î işlerin ve kurumların nazırı oldu.

Esas itibariyle 19. yüzyılda şeyhülislâm, sadece ihtiyaç duyulan konularda gerekli fetvaları vermek zorunda olan bir onay mercii değil, fetva verme vazifesine ve yargıda temyiz yetkisine de nezaret eden geniş bir teşkilâtın nazırıydı. Bu nedenle şeyhülislâm, idarî ve siyasî kimliği olan ve Osmanlı merkez bürokrasisinin vazgeçilemez ve ihmal edilemez temel unsurlarından biriydi.

Bu çalışma, Yeniçeri Ocağı'nın ilgasından sonra ilmiye sınıfına da ders vermek amacıyla vakıf gelirlerine el konulduğu ve ilmiye teşkilâtının kendi haline terk edildiği şeklindeki tarihî kabullerin aksine, Osmanlı reformunun bir bütün olarak ele alındığını ve ilmiye teşkilâtının da yenileştiğini göstermektedir.Türkiye Bilimler Akademisi’nin (TÜBA) 2013 yılı “Telif Eser Ödülü”nü kazanan Osmanlı İlmiye Merkez Teşkilâtı’nda Reform (1826-1876), alanındaki en önemli eserlerden biri.

Esas itibariyle 19. yüzyılda şeyhülislâm, sadece ihtiyaç duyulan konularda gerekli fetvaları vermek zorunda olan bir onay mercii değil, fetva verme vazifesine ve yargıda temyiz yetkisine de nezaret eden geniş bir teşkilâtın nazırıydı. Bu nedenle şeyhülislâm, idarî ve siyasî kimliği olan ve Osmanlı merkez bürokrasisinin vazgeçilemez ve ihmal edilemez temel unsurlarından biriydi.

Bu çalışma, Yeniçeri Ocağı'nın ilgasından sonra ilmiye sınıfına da ders vermek amacıyla vakıf gelirlerine el konulduğu ve ilmiye teşkilâtının kendi haline terk edildiği şeklindeki tarihî kabullerin aksine, Osmanlı reformunun bir bütün olarak ele alındığını ve ilmiye teşkilâtının da yenileştiğini göstermektedir.Türkiye Bilimler Akademisi’nin (TÜBA) 2013 yılı “Telif Eser Ödülü”nü kazanan Osmanlı İlmiye Merkez Teşkilâtı’nda Reform (1826-1876), alanındaki en önemli eserlerden biri.