Mağdur ve Mazlum Osmanlı Milleti'nin Nazar-ı Mutalaa ve İntibahına:Bildiklerim-İttihad ve Terakki Cemiyeti'nin Maksad-ı Tesis ve Suret-i Teşkili ve Devlet-i Aliye-i Osmaniye'nin Sebeb-i Felaket ve İnkısamı

Kitap Türkçe Tarih× 20. yy× Osmanlı×

Künye:

Yazarlar:

Mehmed Selahaddin

Ekle

Emeği Geçenler:

Ekle

Yayın Yılı:

1334(1918)

Yayın Yeri:

Kahire

Yayıncı:

Emin Hindiye Matbaası

Cilt:

Basım Kaydı:

Sayfa Sayısı:

203

ISBN:

İçerik Dosyası:

Web adresi:

http://ia600504.us.archive.org/13/items/bildiklerim00mehm/bildiklerim00mehm.pdf

Operatör:

Mahir Can Koçak

Güncelleyen:

Hamit Tarım

Özet:

Latin harfli yeni baskının tanıtımı;

"Osmanlıların siyaset okulu Bâb-ı Âli olmuştur.
Hâtıratın yazarı Mehmed Selâhaddin Bey, 1888’de Daire-i Sadâret-Uzma Telgraf Kalemi’nde vazifeye başladı. Bâb-ı Âli’de Sadaret Şifre Kalemi’nde yirmi iki sene çalıştı. 23 Ocak 1913’teki “Bâb-ı Âli Baskını” üzerine birçok İttihat ve Terakki muhalifi gibi Mısır’a firar etti. Memuriyetle ilişiği kesildi. 30 Ekim 1918 Mondros Mütarekesi sonucu, siyasî atmosferin tersine dönmesiyle, 1919 yılının sonlarında İstanbul’a geldi.
Bâb-ı Âli’de hizmeti sırasında bir çok devlet ve siyaset ricali arasında bulundu. Bizzat cemiyet ve siyâsî fırkaların içinde olmamasına rağmen bu cemiyetlerin kurucu reisleri ve üyeleri eski arkadaşlarıydı.
Mehmed Selâhaddin Bey, 1918 yılında Kahire’de yayınladığı ve “mağdur ve mazlum Osmanlı milletinin mütalaa ve intibahına” sunduğu hatıratına şöyle başlıyor:
“İttihat ve Terakki mensuplarıyla da arkadaşlığım vardı, kendilerini senelerden beri herkesten iyi bilir ve tanırım. Fakat bu cemiyetin ilk kuruluşundan beri devam eden görüşmeler esnasında müşahede ettiğim durum ve takip etmek istedikleri hareket ve yol, selâmetten çok uzak ve çıkmaz bir yol olduğundan, bunları devlet ve memleket menfaatine hizmet edecek bir fikre döndürmek için gereken nasihatlerde bulundum."

Latin harfli yeni baskının tanıtımı;

"Osmanlıların siyaset okulu Bâb-ı Âli olmuştur.
Hâtıratın yazarı Mehmed Selâhaddin Bey, 1888’de Daire-i Sadâret-Uzma Telgraf Kalemi’nde vazifeye başladı. Bâb-ı Âli’de Sadaret Şifre Kalemi’nde yirmi iki sene çalıştı. 23 Ocak 1913’teki “Bâb-ı Âli Baskını” üzerine birçok İttihat ve Terakki muhalifi gibi Mısır’a firar etti. Memuriyetle ilişiği kesildi. 30 Ekim 1918 Mondros Mütarekesi sonucu, siyasî atmosferin tersine dönmesiyle, 1919 yılının sonlarında İstanbul’a geldi.
Bâb-ı Âli’de hizmeti sırasında bir çok devlet ve siyaset ricali arasında bulundu. Bizzat cemiyet ve siyâsî fırkaların içinde olmamasına rağmen bu cemiyetlerin kurucu reisleri ve üyeleri eski arkadaşlarıydı.
Mehmed Selâhaddin Bey, 1918 yılında Kahire’de yayınladığı ve “mağdur ve mazlum Osmanlı milletinin mütalaa ve intibahına” sunduğu hatıratına şöyle başlıyor:
“İttihat ve Terakki mensuplarıyla da arkadaşlığım vardı, kendilerini senelerden beri herkesten iyi bilir ve tanırım. Fakat bu cemiyetin ilk kuruluşundan beri devam eden görüşmeler esnasında müşahede ettiğim durum ve takip etmek istedikleri hareket ve yol, selâmetten çok uzak ve çıkmaz bir yol olduğundan, bunları devlet ve memleket menfaatine hizmet edecek bir fikre döndürmek için gereken nasihatlerde bulundum."