XVI. Yüzyıl Adana Tarihi

Tez Türkçe Tarih× Anadolu×

Künye:

Yazarlar:

Yılmaz KURT

Ekle

Danışmanlar:

Bahaeddin YEDİYILDIZ

Ekle

Yayın Yılı:

1992

Yayın Yeri:

Ankara

Seviye:

DOKTORA

Kurum:

Hacettepe Üniversitesi

Bölüm:

Sosyal Bilimler Enstitüsü

İçerik Dosyası:

Web adresi:

Web adresi henüz eklenmemiş. Eklemek için düzenle simgesine tıklayınız.

Operatör:

Taha Kemal Şile

Güncelleyen:

Tayfun Demirhan

Özet:

1516 yılında Osmanlı topraklarına katılan Adana, Halep Eyaletine bağlı Yurtluk ve Ocaklık statüsünde bir sancaktı. Yönetimi 1608 yılına kadar Ramazanoğulları beylerinin idaresine bırakılmıştı. XVI. yüzyılda Kadirli, Kozan, Saimbeyli, Tufanbeyli, Feke, Bahçe ilçeleri Adana sancağına dahil değildi. Adana'da 1519- 1572 arasında 7 ayrı tahrir yapılmış olması diğer sancaklara kıyasla daha geniş bir araştırma imkânı vermiştir. özellikle nüfusun kısa aralıklarda oldukça büyük yükseliş ve düşüşler göstermesi sosyal çalkantıların ve ekonomik sıkıntıların izlerini taşımaktadır. 1527 yıllarında başlayan iç karışıklıklar yüzünden 1525'de 17608 olan vergi nüfusu 1530'da 13585'e düşmüş; 1536'da 19932'ye çıkmış; 1547'de tekrar 18341 'e düşmüş; 1572'de % 15 oranında yükselerek 21110 olmuştur. Sancak merkezi olan Adana'dan başka Ayaş ve Kınık kasabaları ile 47 köy yerleşiminde yaşayan yerleşik nüfus toplam nüfusun ancak % 15' i kadardı. Halkın geriye kalan % 85 'i cemaat halinde konar-göçer bir hayat yaşıyordu. 1521 'de 85 olan köy yerleşiminin 1572'lerde 47'ye düşmesi XVI. yüzyılda birçok Anadolu sancağını etkileyen Celâli ayaklanmaları sebebiyle köylerden kaçış olarak açıklanabilir. Adana sancağında yaşayan halkın % 98 'i Türk ve Müslümandır. Ermenilerden oluşan gayrimüslim halk, Adana, Ayaş şehir merkezlerinde ve stratejik önemini koruyan 4 kale ile Tavudu köyünde yaşamaktaydı. Ekonomi büyük oranda tarıma dayanmaktaydı. Buğday, arpa ve pamuk üretil i toplam tarım üretimin % 80 'ini oluşturmaktaydı. Halkın % 85 'inin konar-göçer olmasına karşılık tarımın ekonomide birinci sırayı işgal etmesi bu insanların tam bir göçebe hayatı yaşamadıklarını göstermektedir. Bu konar-göçer toplum yapısı 1865 'lere kadar varlığını sürdürecektir