İçsel Dinamikler ve Ulusal Aktörler Bağlamında Lübnan Krizinin Analizi

İsrail’in 2000 Mayısında tek taraflı olarak işgal ettiği Lübnan topraklarından tek taraflı olarak çekilmesinin ardından Lübnan yeni bir politik ve güvenlik krizinin içine sürüklenmiştir. İsrail’in çekilmesinin ardından Lübnanlı bazı Suriye karşıtı grupların Lübnan’ın egemenliği ve bağımsızlığı gibi kavramları dile getirmeleriyle Suriye askerlerinin Lübnan’daki varlığı tartışılmaya başlanmıştı. Maruni Patriği Nasrullah Butros Sfeir ile Dürzi lider Velid Canpolat’ın çekilmenin ardından liderliğini yaptığı “yeni Lübnanlılık” politikasının temel amacı 1976 yılından itibaren Lübnan’da bulunan Suriye askerlerinin çıkartılması ve Lübnan’ın siyasi, iktisadi ve askeri alanda egemenliğinin yeniden tesisi üzerine olmuştur. Bu politikanın Sünniler arasındaki destekçisi ise bir dönem ülkenin Başbakanlığı da yapmış olan Refik Hariri ve ardından oğlu Saad Hariri olmuştur. 14 Şubat 2004 yılında Refik Hariri’nin öldürülmesi ile artan iç ve dış baskılar, en sonunda Suriye’nin Lübnan’daki askeri varlığını sonlandırmasıyla sonuçlanmıştı. Bununla birlikte Lübnan’ı Suriye’nin bir parçası olarak gören Şam yönetiminin etkisinin bir bütün olarak ortadan kalkmadığı kısa sürede ortaya çıkmıştır. Suriye ile yakın bir işbirliği içerisinde olan ve hükümet karşıtı bloğu oluşturan Hizbullah’ın silahlı güçlerini tasfiye etmeye yanaşmaması ve Şam yönetimi ile işbirliğini sürdürmesi
ülkeyi yeni bir iç savaşın eşiğine getirmiştir. Bu makalede Lübnan krizi, krizin aktörleri ve aktörlerin Lübnanlılık kimliğine bakışı analiz edilerek, bir anlamda Lübnan’daki Suriye sonrası dönemde yaşanan rekabet ve işbirliklerinin anlaşılması amaçlanmaktadır.

Bu eser henüz bir kaynakçada yer almıyor.

Yaptığı atıflar
Aldığı atıflar

Atıf yapılan eser:

Bu eserin yaptığı atıf bulunmuyor.

Türel YILMAZ ŞAHİN

Uluslararası Politikada Ortadoğu

Ankara, 2009, Barış Platin.

Kitap Türkçe

Bu Kitap

3 kez

görüntülendi.

Eser istatistikleri yükleniyor...